Średnia wewnątrznaskórkowa gęstość włókien nerwowych po upływie kilku lat ulega obniżeniu w podobnym stopniu niezależnie od typu neuropatii małych włókien.
Naturalna historia neuropatii małych włókien pozostaje słabo poznana. Mohammad A. Khoshnoodi ze Szpitala Johnsa Hopkinsa w Baltimore (USA) i współpracownicy poddali niedawno badaniom kilkudziesięciu pacjentów z tym schorzeniem i 10 zdrowych ludzi stanowiących grupę kontrolną.
Zgodnie z publikacją w internetowym wydaniu czasopisma „JAMA Neurology” z 11 kwietnia średnia wewnątrznaskórkowa gęstość włókien nerwowych (IENFD) początkowo przyjmowała niższe wartości dla dystalnych części nóg niż dla proksymalnych. Wartości tego parametru były dużo niższe dla neuropatii związanych z cukrzycą lub zaburzoną tolerancją glukozy niż dla idiopatycznych. Po upływie 8 lat odnotowano znaczący spadek IENFD dla wszystkich trzech analizowanych typów choroby nerwów obwodowych i dla każdego miejsca wykonania biopsji. Neuropatia małych włókien wydaje się zatem stanowić aksonopatię nie zależną od długości aksonów.
Autor/autorzy opracowania:
- Piotr Malik
Źródło tekstu:
- JAMA Neurology doi:10.1001/jamaneurol.2016.0057
