Szkolenie:Omówienie ciekawych przypadków (kolki i zaparcia) - cz. I

Niemowlę 10 tygodniowe, z ciąży II, porodu II, urodzone w 39 tygodniu ciąży siłami natury, masa ciała urodzeniowa 3450 g, ocenione na 10 punktów w skali Apgar, przebieg ciąży i okresu okołoporodowego prawidłowy, żółtaczka fizjologiczna z maksymalnym poziomem bilirubiny w 3 dobie życia 8,2 mg/dl. Rodzina bez obciążonego wywiadu chorobami przewlekłymi, w tym alergią. Matka w czasie ciąży nie chorowała. Dziecko karmione pokarmem matki na żądanie, zjada dobrze, oddaje stolce papkowate po karmieniu 3-4 razy w ciągu doby, sporadycznie ulewa skąpą ilością spożytego pokarmu. Przyrosty masy ciała średnio 35 g/dobę. Od około 2 tygodni dziecko demonstruje nasilone i przedłużające się do około 3,5 godzin epizody płaczu w godzinach popołudniowych i wieczornych, powtarzających się codziennie, sporadycznie również w nocy. Dziecko w ocenie rodziców jest od tego czasu bardziej rozdrażnione, grymaszące bez obiektywnej przyczyny. Nie gorączkuje, nie ma cech infekcji, nie zawsze uspokaja się na rękach opiekunów, pomocne w łagodzeniu objawów są generujące szum urządzenia. Obserwowano również poprawę po zastosowaniu probiotyku, herbatki z kopru włoskiego. Rodzice zgłosili się z tym problemem do lekarza w POZ, który po zebraniu wywiadu i dokładnym zbadaniu niemowlęcia nie stwierdził odchyleń od stanu prawidłowego, zlecił wykonanie ogólnego badania moczu – wynik prawidłowy.