Szkolenie:Niedobór żelaza u 17-sto miesięcznej dziewczynki

Dziewczynka 17-miesięczna z ciąży II, porodu II, urodzona w 36. tygodniu ciąży z masą ciała 2380 g, poród siłami natury, przebieg okresu okołoporodowego bez powikłań. Matka w ciąży miała niedokrwistość, stosowano suplementację żelaza. Dziewczynka karmiona wyłącznie pokarmem matki do 6. miesiąca życia, od 7. miesiąca – mleko krowie.  Pokarmy uzupełniające wprowadzono dopiero w 8. miesiącu życia, dziecko niechętnie zjada mięso, warzywa, jajka, chętniej produkty zbożowe i mleczne. Do 12. miesiąca życia dobre przyrosty masy ciała, rozwój psychoruchowy prawidłowy.

Od 13. miesiąca życia słabsze łaknienie, częste infekcje dróg oddechowych, co rodzice wiązali z pójściem do żłobka. Dziecko więcej śpi, jest blade, w kącikach ust pojawiły się nadżerki, a na palcach łuszczenie naskórka.

Rodzice udali się z dzieckiem do swojej przychodni. Lekarz pediatra zebrał dokładny wywiad dotyczący rozwoju oraz diety dziecka, w badaniu stwierdził bladość skóry, śluzówek jamy ustnej i spojówek powiekowych, zapalenie kącików ust, łuszczenie naskórka na opuszkach palców rąk, cichy szmer skurczowy nad sercem, masę ciała na poziomie 25 c (poprzednio na poziomie 50-75 c) na siatkach centylowych dla płci i wieku, zlecił wykonanie morfologii, retikulocytozy i ferrytyny, stwierdzając niedokrwistość z niedoboru żelaza. Zalecił spożywanie pokarmów uzupełniających bogatych w żelazo oraz wzbogaconych w żelazo (mieszanki modyfikowane dla dzieci powyżej 1. roku życia YCF, kaszki), suplementację żelaza w dawce leczniczej, witamin C i B, kontrolę w poradni z morfologią wykonaną za 2 tygodnie.

Na kontrolnej wizycie lekarz stwierdził wzrost hemoglobiny o 1 g/dl. Rodzice zgłosili poprawę łaknienia u dziecka, ustąpiły nadżerki w kącikach ust. Zalecono kontynuację postępowania i kontrolę za 4 tygodnie.