Szkolenie:Niedobór witaminy D u 20-miesięcznej dziewczynki

Dziewczynka 20-miesięczna z C I, P I, urodzona w 40. tygodniu ciąży z masą ciała urodzeniową 3620 g, oceniona na 10 punktów Apgar, przebieg okresu okołoporodowego bez powikłań. Karmiona piersią przez 3 tygodnie, następnie mlekiem krowim z własnego gospodarstwa. Od 6. miesiąca życia nawracające infekcje układu oddechowego, od 3. miesiąca życia zmiany skórne o cechach atopowego zapalenia skóry o miernym nasileniu, okresowo wymioty, luźniejsze stolce kilka razy ze śladem krwi. Przyrosty masy ciała do 6. miesiąca życia zadowalające, później gorsze łaknienie, przyrosty masy ciała poniżej zalecanych, w ostatnich 2 miesiącach ubytek masy ciała 200 g.

Pierwsze ząbki w wieku 11 miesięcy (siekacze środkowe dolne), opóźniony rozwój czynności motorycznych (siadanie w 8. miesiącu życia, stawanie w 15. miesiącu życia, chodzenie w 18. miesiącu z pomocą). Dziewczynka wypowiada pojedyncze słowa. Często poci się – zdaniem matki – obficie. Pokarmy uzupełniające wprowadzone w 17. miesiącu życia, powoli rozszerzane, ale dziecko poza mlekiem i przetworami mlecznymi niechętnie zjada inne produkty.

Witaminę D matka podawała niesystematycznie, na słońcu dziecko przebywało, ale zawsze chronione wysokim filtrem przeciwsłonecznym. Z powodu opóźnionego rozwoju dziecka matka zgłosiła się do lekarza, który stwierdził w badaniu przedmiotowym masę ciała i wzrost dziecka na poziomie 10. centyla, bladość skóry, asymetryczną czaszkę z wydatnymi guzami czołowymi, niezarośnięte jeszcze ciemiączko przednie, obecność tylko 4 zębów mlecznych, osłabienie siły mięśniowej, opóźnienie rozwoju psychoruchowego. Po zebraniu dokładnego wywiadu od matki lekarz zlecił oznaczenie stężenia witaminy D w surowicy krwi, poziomu wapnia, fosforu i fosfatazy alkalicznej. Obraz kliniczny w zestawieniu z wynikami badań potwierdził hipowitaminozę D.