Szkolenie:Pica – spaczone łaknienie u 4-letniego chłopca

Do pediatry zgłosili się rodzice wraz z 4-letnim chłopcem, który zdaniem opiekunów zaczął 2 miesiące temu jadać ziemię oraz liście roślin. Pacjent przez pierwszych 8 miesięcy życia był karmiony piersią, później stopniowo rozszerzano jego dietę o pokarmy płynne i stałe – we wczesnym okresie życia nie obserwowano u niego żadnych trudności żywieniowych. Chłopiec miał prawidłową masę ciała, jego wzrastanie również nie odbiegało od normy, nie był obciążony żadnymi schorzeniami przewlekłymi, wywiad rodzinny w kierunku zaburzeń odżywiania również był nieobciążony. W badaniu przedmiotowym dziecka nie uchwycono żadnych nieprawidłowości, w przeprowadzonych podstawowych badaniach laboratoryjnych nie wykryto żadnych niepokojących odchyleń. Dziecko zostało skierowane do psychiatry dziecięcego – nie została stwierdzona u niego obecność żadnych innych zaburzeń psychicznych, postawiono diagnozę łaknienia spaczonego (pica). Rodziców poinformowano o typowym przebiegu problemu oraz o możliwościach jego leczenia – zalecono obserwację chłopca oraz rozważenie objęcia go oddziaływaniami psychoterapeutycznymi. Po upływie 2 miesięcy od zgłoszenia się rodziców do pediatry problem samoistnie ustąpił.