
Towarzystwa naukowe z kilku kontynentów ustaliły wspólne definicje pewnej i prawdopodobnej choroby Ménière’a.
Jedną z przyczyn zawrotów głowy jest choroba Ménière’a zwana też idiopatycznym wodniakiem błędnika. Jose A. Lopez-Escamez z Uniwersytetu w Grenadzie (Hiszpania) i współpracownicy zaprezentowali w najnowszym wydaniu czasopisma „Journal of Vestibular Research" zasady rozpoznawania tego schorzenia wspólnie określone przez europejskie, amerykańskie i azjatyckie towarzystwa naukowe.
Diagnostyka pewnej choroby Ménière’a wykorzystuje kryteria kliniczne i wymaga zaobserwowania epizodycznych zawrotów głowy, czuciowo-nerwowej utraty słuchu w zakresie dźwięków o niskiej i średniej wysokości oraz zmieniającego się w czasie słyszenia, dzwonienia w uszach i/lub uczucia pełności. Okresy z zawrotami głowy powinny trwać od 20 minut do 12 godzin. Prawdopodobna choroba Ménière’a została zdefiniowana jako stan z objawami przedsionkowymi i zmiennymi symptomami słuchowymi o czasie trwania od 20 minut do 20 godzin.
Autor/autorzy opracowania:
- Piotr Malik
Źródło tekstu:
- Journal of Vestibular Research, vol. 25, no. 1, 2015