Historia antybiotykooporności na przykładzie S. Typhimurium DT104

Nadprzepisywalność antybiotyków wywołała powstanie wielu lekoopornych szczepów bakterii. Jednym z nich jest S. Typhimurium DT104, które zostało poddane przez Pimlapasa Leekitcharoenphona  z Duńskiego Uniwersytetu Technicznego w Kongens Lyngby i współpracowników badaniom wykorzystującym próbki z lat 1969-2012.

Jak podano w internetowym wydaniu czasopisma „Applied and Environmental Microbiology” z 4 marca, wyżej wymieniony patogen stał się antybiotykooporny w roku 1972, po czym nastąpiły liczne przeniesienia najpierw ze środkowej Europy, a następnie pomiędzy kilkoma krajami tego kontynentu. Oprócz tego doszło do zakażeniem tymi bakteriami w Stanach Zjednoczonych, Japonii, na Tajwanie i w Kanadzie.

W Tajlandii nastąpiło niezależne pojawienie się lekooporności S. Typhimurium DT104  w 1975 roku. Program eradykacji Salmonelli ze stad świń prowadzony w Danii w latach 1996-2000 zakończył się pomyślnie. Ustalenia dokonane przez autorów omawianej publikacji wskazują na sekwencjonowanie całego genomu jako metodę śledzenia pojawiających się klonów i skuteczności metod zapobiegania chorobom wywoływanym przez te bakterie.