
Pacjenci z HIV i bólem przewlekłym powinni być specjalnie traktowani w ambulatoryjnych placówkach służby zdrowia.
Zagadnienie przyczyn przewlekłego bólu, skutków korzystania z usług medycznych i cech pacjentów z HIV w placówkach podstawowej opieki zdrowotnej pozostawało jak dotąd słabo przebadane. Jocelyn M. Jiao ze Szkoły Medycyny Icahna na Górze Syjon w Nowym Jorku i współpracownicy przeanalizowali niedawno dane pochodzące od kilkuset takich chorych.
Jak podano w internetowym wydaniu czasopisma „Pain” z 16 grudnia, prawie połowa z nich miała przynajmniej jedno rozpoznanie przewlekłego bólu. Jego przyczynami były najczęściej: zwyrodnieniowe zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, neuropatie i zespoły dolegliwości w obrębie głowy. Poszczególne diagnozy przewlekłego bólu były skorelowane z płcią, wiekiem, liczbą występujących chorób (w tym psychicznych) oraz stosowaniem substancji psychoaktywnych.
Pacjenci z takimi dolegliwościami częściej korzystali z usług medycznych, w tym pobytów na szpitalnych oddziałach ratunkowych i badań radiologicznych. Autorzy omawianej publikacji apelują o skoncentrowanie się na bólu mięśniowo-szkieletowym i złożonych wieloaspektowych zespołach wywołujących tego rodzaju dolegliwości, uwzględnienie wyjątkowych cech takich chorych i opracowanie specjalnych programów ich leczenia w placówkach ambulatoryjnych.
Autor/autorzy opracowania:
- Piotr Malik
Źródło tekstu:
- Pain, doi: 10.1097/j.pain.0000000000000462