
U wielu pacjentów z padaczką ogniskową pozaskroniową występują nieprawidłowości w korze gruszkowatej, nowej skroniowej i przedczołowej brzuszno-przyśrodkowej.
Pomimo dużego zróżnicowania miejsc, od których zaczynają się napady padaczki ogniskowej, możliwe jest istnienie obszarów wspólnych dla większości nieuleczalnych przypadków tego schorzenia. Mangor Pedersen z Uniwersytetu w Melbourne (Australia) i współpracownicy poddali niedawno badaniom fMRI kilkanaście pacjentów z jego pozaskroniową formą i taką samą liczbę zdrowych ludzi stanowiących grupę kontrolną.
Jak podano w internetowym wydaniu czasopisma „Brain Connectivity” z listopada 2015 roku, wyniki uzyskane przy użyciu metody o nazwie ułamek amplitudy fluktuacji o niskiej częstotliwości (ang. fraction of Amplitude of Low Frequency Fluctuations – fALFF) uzyskane dla obydwu wyżej wymienionych kategorii ludzi nie różniły od siebie znacząco. Pacjenci z padaczką cechowali się wspólnymi obszarami nieprawidłowości. Były to w szczególności następujące fragmenty kory: gruszkowata, nowa skroniowa i przedczołowa brzuszno-przyśrodkowa. Wyniki te stanowią ważny krok w zrozumieniu padaczki ogniskowej i rozwoju diagnostyki tej choroby z wykorzystaniem obrazowania rezonansu magnetycznego.
Autor/autorzy opracowania:
- Piotr Malik
Źródło tekstu:
- Brain Connectivity, doi: 10.1089/brain.2015.0367